هوشنگ نورائی (ایوب حسین بر)
مولوی عبدالحمید اسماعیل زهی که از او بعنوانهای مولانا، شیخ الحدیث و شیخ الاسلام هم یاد میشود، در یک برهه، البته در چهارچوب های قانونی و حمایت مستقیم و غیرمستقیم جناح اصلاح طلب، صدای بخشی از معترضان را در ایران منعکس میکرد. او در این راستا میخواست نقش سنتی واسطگی بین حاشیه و مرکز را برای اصلاح و باز تعریف دولت-ملت در ایران بکار بگیرد. با توجه به همان موضع “اصلاح طلبانه” بود که عدهای از طرفداران حقوق انسانی، لوح حقوق بشر ایران را به او دادند.